Dean Kissick was already there
Gedichten bij La Transfiguration de Notre Seigneur Jésus-Christ van Olivier Messiaen
1
When I got on the bus
Dean Kissick was already there
sweaty and damp
with a gnawed-on pencil and the floor
full of dark sunlight
toen ik de bus opstapte
zat Dean Kissick daar al
zweterig en dampend
met een potlood vol bijtsporen
omringd door slijpsel, een reliek van een 20ste eeuws ritueel
waar ga je heen vroeg hij
maar hij wachtte niet op mijn antwoord
haalde zijn schouders op en schreef verder
humde wat
ik ging naast hem zitten en deed mijn riem af
het rook er naar eieren alsof hij net een wind had gelaten
waar denk je dat deze bus heengaat vroeg ik
de grand canyon? utrecht?
de thriftstores van birmingham?
alles is vindbaar zei hij
behalve als je geluk hebt je fantasie
maar jullie zijn niet lucky
jullie zweetkringen op de kussens
ansichtkaarten van andere reizigers achtergelaten
brokken muziekgeschiedenis wat ben je aan het doen
ik schrijf een kersthit voor deze winter zei hij
voor wat ik hier net geschreven heb – voor deze lyrics
heb ik geen Deleuze nodig om waarheidsclaims te maken
geen dopesnuivende lsd-trippende academics geen Messiaen
uit de jaren zestig en ook geen bickyburger
de woorden van anderen zijn wegwijzers maar geen
werkelijkheid en jij moet dringend wat minder
hoog van de toren blazen konijntje
ik ging zitten met zwarte bladeren om te roken en groene om te drinken
thee en tabak en kan je door dit truitje heen mijn borsten zien
geven ze te veel van mijn lichaam prijs mijn slagtanden
en het rolmopsbokaaltje waarin ik slaap
Dean schoof me een briefje toe
hij had jammer schreef hij dat hij niet naar mijn verjaardagsfeestje
was gekomen ngl
dat is geen grammaticaal correcte zin Dean
nu wel zei hij en zijn gezicht gloeide
2
Nichts schmeichelt einem Künstler mehr
als die Illusion, ein heimlicher Revolutionär zu sein
most artists in public space are crippled
by their battle against their ratty worthlessness
haunted by depression and those new shoes they want
mirrored in the clean windows of every event
niets hebben we gedaan vandaag maar we zijn
hier samengetroept met onze mond vol warm licht
om vergiffenis te zoeken in deze galerie of theaterzaal
random boekwinkel of hoe lang denk je
dat het geleden is dat we een kerk bezochten
omwille van het spirituele aspect ik heb een ratbrain
niet groter dan mijn neushaarverdriet mijn dagen zonder vlees
de jeuk en mijn ogen die samen prikkels omzetten in verhalen
een beloftevolle start – de titel van mijn komende
oratorium over zacht worden vanbinnen
zacht als kaas of zacht als melkchocolade
kennen jullie de zwarte zwaan
ik loop er nu achteraan naar het dichtstbijzijnde
hoekje waar mijn broek niet zo fladdert in deze gure
nietsontziende kutwind die vanaf de berg naar beneden waait
heb je trek in gyoza of zullen we tenten opzetten
zie je die kerel met zijn jeansvest ze zeggen dat
verdwenen kunstenaars hier rondhangen en rentenieren
dat zou een beatschrijver zijn een profeet met thuis een apparaat
dat hem kunstmatig in leven houdt geloof jij dat
3
nerd culture is a subcultural slave morality
venerating intellectualism and knowledge
over strength and social ability
clout in academic or hobby circles
over real world clout
een wolk waar een stem uit stroomt
de show was uitverkocht maar Dean Kissick had
kaartjes geregeld die goede vleeszak voor ons allebei
hij wist dat jij geen stable place hebt om te zijn en
dat was genoeg om op zijn sympathie te kunnen rekenen
Dean zei: ik was met mijn hoofd nog in Frankrijk dus ik heb lang
getwijfeld of jullie zonder mij moest gaan maar de Eastern Standard Time
is toch de meest correcte of gevoelige manier om de tijd
te ervaren doe jij nog yoga with Adriene of ben je ook gestopt
in dat geval zitten we in de problemen maar goed
het voelde heel echt een hele carnale show de eerste minuten
voor het begon was heel spannend maar daarna ebde
mijn aandacht weg alles bestaat uit golven maar dat wist je al
ik zocht in mijn hoofd een goed hotel voor kerst
en schudde de kaarten voor mezelf
de pentakelpage riep: something’s going on guys
ik schrok Dean ben je daar nog of heb je me alweer verlaten
maar hij zat gewoon in de theaterstoel naast me
naar het oratorium te luisteren
een beetje te hummen en ik stelde me voor
wat hij hierover zou schrijven
4
today tech bros microdose in board meetings
post-anything saved the world we won
my decentralised social media brain oozes and longs for tea
het is moeilijk vol te houden maar ik ben hier voor jou
mijn meest beluisterde track dit jaar is het gekreun van
een coach die ik gebruik om mijn bereik te vergroten
ik draag alleen nog witte kleren uit de hema
stel jij je ook altijd kaboutertjes voor die je kamer stofzuigen
wanneer je het eigenlijk zelf doet terwijl je de laatste
aflevering luistert van die eigenzinnige podcast over kunst
Dean en ik zijn naar het strand geweest en hebben de hele
dag geen woord gezegd het was zijn idee (uiteraard)
ik mocht het aan niemand vertellen maar fuck it
mijn god wat hebben we het naar gehad
hij is helemaal niet leuk meer wanneer hij niets zegt
denkt hij dat ik zijn apostel ben is of wat is zijn probleem
ik ben weggelopen tot ik niet meer kon
het laatste wat ik zag was een meer
met enkele vogels en een tentje waar iemand wat bonen
opwarmt boven een vuurtje
omhoog kijkt naar de telefoonmast
hij houdt een vork in de lucht
als een antenne waarmee hij drie zinnen verstuurt
ik denk aan jouw ogen
kom je bij mij op de bank zitten
je hoeft helemaal niets te doen
over Vincent Van Meenen
Vincent Van Meenen is schrijver, dichter, doctor in het surrealisme en stichter van de Vincent Van Meenenprijs. Hij schrijft romans door zichzelf in situaties te dwingen waar hij alleen schrijvend uit kan ontsnappen. Zo belandde hij in de crypto, werd hij dogsitter in Brussel en voerde hij in Athene theater op met vluchtelingen. De onlangs verschenen bundel alle fonteinen (2025) is zijn poëziedebuut.
Meer verhalen? Schrijf je in voor de nieuwsbrief en ontvang elke twee weken een nieuw verhaal in je inboxje.
Voor onderweg, in bed of op de fiets: de verhalen hoor je nu ook in onze podcast.