Interview Judith Steenbrink

Door Maartje Goes

Judith Steenbrink neemt het stokje over van haar zus Tineke als onze nieuwe Barok curator en daar zijn we blij mee! De komende tijd vind je op onze site allerlei nieuwe barok tips van Judith: tracks, video’s, boeken en nog veel meer! We spraken alvast met Judith om haar iets beter te leren kennen.

Judith, je neemt het stokje over van je zus Tineke als onze nieuwe Barok curator. Wat leuk! Kun je jezef kort voorstellen voor de mensen die jou nog niet kennen?
‘Nou, ik ben dus Judith Steenbrink. Mijn plek heb ik gevonden in Holland Baroque. Daar vorm ik samen met mijn zus Tineke Steenbrink het kloppend hart van het ensemble. Ook kun je mij vinden als concertmeester in Christina Pluhar’s ensemble L’Arpeggiata.’

Waar kijk je naar uit als curator bij 24classics?
‘Met barok als punt op de horizon vind ik het ontzettend spannend om alle straatjes en steegjes van de 17e en 18e eeuw te doorzoeken. Repertoire, uitvoerenden, waar leidden ze ons naartoe? Ik laat me graag verleiden naar plekken waarvan ik niet wist dat ze bestonden.’

Wat hoop je dat mensen in de de barok tracks bij 24classics zullen vinden?
‘Een fijn gevoel. Een opkikker. Een verzachtend liedje als je boos bent of in een slecht humeur. En dat als je dan een aria opzet, dat je dan iets minder boos bent, dat zou toch geweldig zijn? Of dat je opeens de wereld iets optmistischer bekijkt doordat je de playlist even hebt aangezet. Dat vind ik een nobel streven.’

Waar en wanneer begon jouw eigen liefde voor de barokmuziek eigenlijk?
‘Als kind herinner ik me Jaap van Zweden’s versie van Vivaldi’s ‘Vier Jaargetijden’ in de Vereeniging in Nijmegen. Maar ook de Maria Vespers van Monteverdi volgens Daniel Reuss. Ik geloof dat het allemaal al heel vroeg begon. Tegelijkertijd is mijn interesse altijd heel breed geweest. Ik heb geen exclusiviteits contract hoeven tekenen.’

Je bent ook violiste, vanwaar de keuze voor viool?
‘Waarom kies je als kind voor een instrument? Dat is een mysterie. Ik kan wel wat na verzinnen, maar of dat waar is. Wat is waar? Dat ik ben blijven spelen, dat is waar! En dat ik ben begonnen.

En wat vind je dan zo mooi aan barokmuziek?
‘Nog een mysterie! Houden van, liefde, iets moois vinden. We kunnen het nauwelijks onder woorden brengen hoe het voelt, laat staan het waarom. Maar we weten allemaal hoe het voelt om van iets te houden. Dat gevoel, als je het een tijdje niet gehoord hebt, dat je dan overspoeld wordt door de kracht van dat mooie. Dat dus.’

Wat is je favoriete barok componist?
‘Dat zou wel eens Telemann kunnen zijn. Omdat hij zo menselijk is. Hij staat niet hoog boven alles verheven, zoals… je weet wel wie. En dat vind ik fijn. Johann Christoph Bach zou het ook wel eens kunnen zijn. Die heeft wel dat onaanraakbare, of noem je dat geniaal?’

Verschilt jouw muzieksmaak erg van die van je zus Tineke?
‘Leuke vraag! Ik denk dat we wel wat verschillen hebben. Dat zit hem in de details en de timing. We gaan allebei door phases en die gaan niet altijd gelijk op. Ik heb wel meer voorkeur voor een vleugje folklore en zij neigt vaker naar vokaal religieus werk denk ik. En Messiaen.’

Hoe heb je de afgelopen periode ervaren? 
‘Er zijn veel musici die ik lang niet gezien heb. Veel trouwe fans blijven op afstand betrokken. Vanuit Holland Baroque zetten we ons telkens weer in om iets te regelen zodat we weer samen kunnen komen. Ik voel een heilig moeten om muziek weer te laten klinken. Om die momenten van dat onzichtbare dat in de lucht hangt weer te laten gebeuren. Het mooie van muziek vind ik dat je het niet ziet. En ook dat als de laatste noot voorbij is het nog in de akkoustiek hangt, en het daarna weg is. Dat maakt ook nostalgisch. Het maakt ook dat je het weer wilt, zo’n bijzondere avond met zijn allen.’

Speel je in deze periode dan ook meer of misschien juist minder viool thuis?
‘Mijn vioolkist is meestal open, en elke dag speel ik. Er zijn periodes van techniek. Van Je Weet Wel Wie (BWV), van repertoire uitzoeken, van improviseren en van componeren. Een beetje van alles.’

Wat is je levensmotto?
‘Nou, ik heb een goede vriend, René Coolen, en zijn levensmotto is alegemeen bekend onder veel musici: ‘Komt goed.’ Hij checkt t niet. Maar dat hoeft niet want het is een motto.’

Hoe ga je om met tegenslag?
‘Even slikken en iets nieuws verzinnen.’

Welke eigenschap van jezelf had je liever willen missen?
‘Het doordrammigerige.’

En tot slot: waar wordt je het meest gelukkig van in het leven?
‘Seks, drank, drugs en barok.’

Beluister de tracks op de barok playlist en houd de site in de gaten voor nieuwe tips van Judith!

word ook Kleine Vriend
€4 per maand

meer dan 120 mensen
gingen je voor!