Relschopper Stravinsky

Igor Stravinsky. Wie kent hem niet? Postuum, maar ook tijdens zijn leven was hij een befaamde componist. Befaamd oui, populair niet altijd en overal. In Parijs kwam het publiek in opstand bij de première van Le sacre du printemps. Er werd zelfs gevochten. 

Niet dat iedereen in de zaal tegen Stravinsky was. Ravel zat er ook en schreef later aan een vriend dat hij Stravinsky móest en zou gaan luisteren: zijn muziek was van groot belang voor de muziek (overigens was Ravel niet de beroerdste en deelde zelf ook een paar klappen uit – natuurlijk voor Kamp Igor).

In Amsterdam had Stravinsky een behoorlijke fanbase. Tussen 1917 en 1924 maakte het Nederlandse publiek kennis met Feu d’artifice, Le Sacre du Printemps, Petroesjka en Le Chant du Rossignol. Als klap op de vuurpijl was Stravinsky himself de solist in zijn concert voor piano en blaasinstrumenten. Ook als dirigent deed hij zo zijn ronde in Het Concertgebouw. Dirigenten van het huisorkest Willem Mengelberg, Otto Klemperer en Bernard Haitink waren immers groot fan. Onder hen stond hij meer dan 80 keer in het Concertgebouw: op de bok, achter de piano, in het programma en op de lessenaar.