Rio!

Met nog twee dagen op de teller zijn de Olympische Spelen (Olumpisch voor de hypercorrecte Nederlander) bijna voorbij: van unieke prestaties en misselijkmakende valpartijen tot overvallen zwemmers en vrouwelijk boegbeelden van waar de Spelen voor staan: samen de finish bereiken.

En het liefst met een medaille naar huis. Want o wee als je niet minstens de derde plek hebt behaald. Dan moet je met de zogenaamde loserflight naar huis: een gereserveerde vlucht voor sporters die geen prijs hebben. Nederland heeft er twee van en “daar wil je echt niet in zitten”, aldus de hockeymannen.

Bij muziekconcoursen lijkt het er ook weleens op dat het alleen maar gaat om de winnaars van de eerste prijzen. Maar als je kijkt wie er in de loop van de jaren zoal naast het goud greep, is dat niet altijd terecht!

Daniil Trifonov
Won in 2010 de 3^e prijs tijdens het Internationaal Chopin Concours. Hij was toen 19 en kon de teleurstelling maar net aan. Lang hoefde hij echter niet te treuren: drie jaar later maakte hij zijn debuut in het Concertgebouw. 10 september aanstaande speelt hij met het Rotterdams Phil.

Vladimir Ashkenazy
Rings a bell? Kan kloppen. De pianist won de 2^e prijs bij datzelfde Internationaal Chopin Concours werd desondanks we-reld-beroemd. 

Emanuel Ax
Nog een belletje? Hij deed hij het ook niet altijd al te best. Op het Koningin Elisabeth Concours in 1972 werd hij tragisch 7^e. Maar maakte het uit? Hij speelde met de groten der aarde en doet dat nog steeds. 

Gidon Kremer
Ook meneer Kremer ging niet altijd lekker in het Elisabeth Concours. In 1967 ging de topviolist met een 3^e prijs naar huis. De teleurstelling was groot, zijn toekomst groter!